به نام او
به خاطر ندارم اولین بار دقیقا کی بود اما تصویر دفتر صورتی رنگی با برگه های سبز به خوبی در ذهنم ثبت شده است و چقدر ذوق زده بودم انگار که دیگر همه ی آن اضطراب ها برای پیداکردن فردی که بتوانم حرفاهایم را با او درمیان بگذارم، به پایان رسیده است...
نوشتن دنیای من بود و من خالق کلمات، هرچه میخواستم خلق می کردم بی پرده و صریح و از این خلقت احساس لذت سراسر وجودم را فرا گرفته بود. اولین تجربه نوشتن شخصی من،حتی از اولین تجربه خواندنم هم برایم لذت بخش تر بود...
زمان زیادی از اولین تجربه می گذرد اما من همچنان می نویسم و معمولا هم بدون مخاطب...این بار تجربه جدیدی در رابطه با نوشتن... بلاگ نویسی....در اولین روزهای بیست سالگی...
اینجا ناگفته هایی را خواهم گفت از دغدغه هایم ، زندگی شخصی ام و هر آنچه ذهنم را تاحد زیادی به خود مشغول کرده باشد...
با امید به اینکه تجربه لذت بخش و خوبی باشد...